ونلافاکسین
ونلافاکسین مهارکننده غیرانتخابی بازجذب سه آمین بیوژن سروتونین، نوراپینفرین و به مقدار کمتری دوپامین میباشد. ونلافاکسین بر روی گیرندههای موسکارینی، نیکوتینی، هیستامینرژیک، اپیوئید (شبهافیونی) یا آدرنرژیک اثری ندارد و بهعنوان MAOI نیز فعالیت ندارد.
کارآئی درمانی
ونلافاکسین برای درمان اختلال افسردگی ماژور و اختلال اضطراب فراگیر تأیید شده است. بسیاری از افراد شدیداً افسرده با دوز ۲۰۰ میلیگرم در روز و در عرض ۲ هفته به ونلافاکسین پاسخ میدهند، که این دوره زمانی تا حدودی کوتاهتر از ۲ تا ۴ هفته است که معمولاً برای شروع اثر SSRIها لازم میباشد. بنابراین دوزهای بالای ونلافاکسین برای درمان افراد مبتلا به بیماری شدیدی که نیاز به پاسخ سریع دارند ترجیح داده میشود. البته بهنظر میرسد که سمپاتومیمتیکها (مقلدهای سمپاتیک) مانند آمفتامینها، و ECT سریعترین شروع اثر ضدافسردگی را داشته باشند که معمولاً در عرض یک هفته آشکار میشود. ونلافاکسین در مقایسه مستقیم با فلوئوکستین برای درمان افراد شدیداً افسرده دارای خصوصیات مالیخولیائی مؤثر میباشد. مقایسه مستقیم ونلافاکسین و سرتلالین، که مؤثرترین SSRI برای درمان افسردگی شدید دارای خصوصیات مالیخولیائی میباشد، هنوز گزارش نشده است.